مؤلف گويد: از عبارات و كلمات بزرگان و ارباب مقاتل اين طور استفاده مي شود كه اين مناجات قبل از ايراد خطبه مذكور صورت گرفته است و شرح آن چنين مي باشد:

صاحب بيت الاحزان مرحوم عبدالخالق بن عبدالرحيم يزدي مي فرمايد:

جناب سيد الساجدين عليه السلام مي فرمايند:

چون پدر بزرگوارم واقعه دشت كربلاء را بدينگونه مشاهده فرمود و ملاحظه نمود آن سواران بي ايمان به قصد جان آن جان جهانيان بناي فتنه و طغيان دارند به ميان هر دو لشگر ايستاده و دستهاي مبارك را به جانب آسمان بلند كرده و با


پروردگار خود مناجاتي فرمود كه معناي فارسي آن اينست.

اي خداوند من توئي كه محل اعتماد مني در هر همي و غمي، توئي كه محل اميدواري مني در هر شدتي، و توئي كه در هر امري كه بر من وارد مي شود مايه اعتماد و اميدواري مني، اي چه غمهاي بسيار بزرگ كه بر من وارد شده كه عقلها در آن ضعيف گرديده و راه چاره در آن سد شده و دوستانم در چاره آن عاجز گرديده اند و دشمنانم در آن شماتت گشوده اند و من آن را به جناب تو عرض كرده ام و شكوه آن را به تو نموده ام و از غير تو روي گردانيده ام و به جانب تو روي آورده ام، پس تو از لطف خود فرج عطاء فرموده اي و آن غصه را برطرف گردانيده اي، و توئي ولي هر نعمتي و صاحب هر حسنه و منتهاي هر رغبتي.

سپس مؤلف بيت الاحزان فرموده:

خداوند لعنت كند بر دنيا و اهل دنيا خصوصا بر اهل كوفه و شام كه اصلا اعتنائي به آن بزرگوار كه حجت خداوند بود بر اهل آسمانها و زمينها نكردند بلكه فرصت ندادند كه مناجات با حضرت قاضي الحاجات را به آخر رساند و در همان ساعت خيره گي كرده از اطراف رو به خيام طاهرات آوردند، پس ديدند كه در عقب آنها در خندقها آتش برافروخته است، پس شمر شرير كه خداوند دهان او را مملو از زقوم جهنم گرداند فرياد زد كه:

يا حسين أتعجلت بالنار قبل يوم القيامة يعني اي حسين پيشي گرفته اي به آتش قبل از آتش روز قيامت پس آن حضرت سلام الله عليه فرمود: كيست فرياد زننده؟ گويا شمر بن ذي الجوشن باشد؟

اصحاب عرض كردند: بلي شمر ملعون است.

فقال له الحسين عليه السلام: يابن راعية المعز انت ادلي بها صليا.

امام حسين عليه السلام به آن نافرجام فرمود: اي ولد الزنا و اي فرزند گوسفندچران تو سزاوارتري كه به آتش جهنم سوخته شوي.


پس مسلم بن عوسجه پيش آمد و عرض كرد: يابن رسول الله مرخص فرما كه اين ملعون را به تيري هلاك گردانم.

فان الفاسق من اعداء الله و عظماء الجبارين و قد امكن الله منه.

يعني بدرستي كه اين فاسق از دشمنان خداوند و از سركردگان و بزرگان جبارين است و خداوند هلاكت او را از براي ما ميسر كرده، پس آن بزرگوار او را اذن تير زدن نداد و فرمود: اني اكره ان ابدئهم بقتال

يعني دوست نمي دارم كه من ابتداء كنم با ايشان به مقاتله كردن.