فاطمه دختر امام حسين عليه السلام در عبادت و تقوا نيز برجسته بوده است.

شيخ مفيد مي نويسد:

كانت فاطمة بنت الحسين عليه السلام تقوم الليل و تصوم النهار [1] .

فاطمه دختر امام حسين عليه السلام شبها به نماز و عبادت مي ايستاد و روزها روزه مي گرفت.

علي محمد علي دخيل مي نويسد: امام حسين فرمود: فاطمه در دينداري چنان بود كه شبها را با نماز وروزها را با روزه مي گذراند [2] .

ابن سعد و علامه امين در كتابهاي خود مي نويسند:

كانت تقوم الليل و تصوم النهار و تشتغل بالتسبيح بخيط معقود فيها [3] و تشتغل بالتسبيح بخيط معقود فيها [4] .

فاطمه شب را به عبادت و روز را به روزه داري مي گذراند و با گرههايي كه به رشته اي از نخ زده بود، تسبيح مي گفت.

تاريخ نگاران سن شريف آن بانوي بزرگوار را متفاوت


نگاشته اند. ابن حجر سن او را نود سال مي داند [5] و ابن حبان آن را هفتاد سال نوشته است [6] .

تاريخ وفات او نيز مورد اختلاف است. ابن جوزي آن را سال 117 ه ق [7] و كحاله سال 110 ه ق [8] نوشته اند.

به نظر مي رسد ابن حجر و ابن حبان اشتباه كرده باشند. البته ابن حبان به واقع نزديكتر است، زيرا تمام مورخان نوشته اند كه ام اسحاق مادر فاطمه يكي از همسران سابق امام حسن عليه السلام بوده و آن حضرت در 28 صفر سال 50 به شهادت رسيده است و آن گاه كه در بستر شهادت بود، سفارش اين زن را به برادر نمود و فرمود: من از او بدي نديدم، نگذار كه از اين خانه بيرون برود، با او ازدواج كن. امام حسين عليه السلام نيز پس از پايان عده ي وفات با او ازدواج كرد و تقريبا در ماه ربيع الثاني سال 51 فاطمه به دنيا آمد و در محرم سال 61 تقريبا نه سال و هفت ماه داشته است. پس اگر وفات آن حضرت 110 ه ق باشد، سن مبارك او پنجاه و نه سال و اگر 117 ه ق باشد شصت و شش سال بوده است. به هر حال او در مدينه درگذشت و در قبرستان بقيع به خاك سپرده شد [9] .