پس از آنكه عبيدالله بن زياد جناب مسلم بن عقيل را بشرحي كه در كتب مسطور است. شهيد نمود ياران و اصحاب او پراكنده شدند جمعي كه اهل دنيا و طالب آن بودند به ابن زياد پيوستند و به زمين كربلا حركت كرده و در قتل حضرت سيدالشهداء عليه السلام و ياران آن حضرت شركت نمودند و ننگ و عار دينا و عذاب آخرت را جهت خويش مهيا ساختند.

جمعي ديگر با قشون عمر بن سعد به كربلا آمدند و در آنجا خود را به حضرت سيدالشهداء عليه السلام رسانيده و در ركاب آن امام معصوم فيض شهادت يافتند فطوبي لهم ثم طوبي لهم.

ابن زياد عده زيادي از كساني را كه با جناب مسلم بن عقيل بيعت كرده بودند را گرفته و زنداني نمود تعداد اين نفرات را قريب 4500 نفر مي نويسند كه در يك روز به آنها آب و نان داده نمي شد و ديگر روز چيزي به


آنها نمي داد و آنان را همچنان گرسنه و تشنه نگاه مي داشت. و چنان حكومت ترس و وحشتي در كوفه ايجاد كرده بود كه دوستان و مواليان حضرت سيدالشهداء عليه السلام و شيعيان اميرالمؤمنين عليه السلام قدرت هيچ نوع فعاليتي را نداشتند تا موضوع توابين و قيام مختار عليه الرحمه پيش آمد كه شرح آن را بايد در كتب تاريخ مطالعه نمود.