او هر سال به زيارت خانه خدا مي رفت مگر هنگامي كه شرايط تيره آن روزگار كار را بر وي سخت كرده بود.

پياده به حجّ مي رفت و در كنارخود دهها شتر بدون سوار را همراه مي آورد.

هر تُهيدست مستمندي را كه مي ديد آنقدر به او مي بخشيد كه توشه اش خالي مي شد و آنگاه از ديگر شتراني كه همراهش بود، توشه و آذوقه خويش را تأمين مي كرد.

هر شب هزار ركعت نماز مي گذارد.

از فرزند بزرگوارش، امام زين العابدين عليه السلام پرسيدند چرا پدرت كم فرزند بود؟ پاسخ داد: او هر شب هزار ركعت نماز مي گذارد پس چگونه مي توانست فرزندان بيشتري داشته باشد.