بازگشت

عواملي كه رهبر را با بروز ناگهاني خود غافلگير مي كند


چهار عامل مهم در تعريف و تشخيص بحران از ديدگاه روش تصميم گيري، نقش عمده اي دارند كه عبارتند از: تهديد، محدوديت زمان، محدوديت مكان و غافلگيري. وضعيت هاي بحراني به تناسب شدت تهديد، تداوم زماني و درجه آگاهي با هم متفاوتند. [1] .

الف. وضعيت كاملاً بحراني، [2] تهديد شديد/ زمان كوتاه/ غافلگيري. ب. وضعيت نوظهور، [3] تهديد شديد / زمان بلند/ غافلگيري. ج. وضعيت بطئي، [4] تهديد ضعيف / زمان زياد / غافلگيري. د. وضعيت ويژه يا فوري، [5] تهديد ضعيف / زمان كوتاه / غافلگيري. ه. وضعيت انعكاسي، [6] تهديد شديد/ زمان كوتاه / پيش بيني شده. و. وضعيت عمومي [7] ، تهديد شديد / زمان بلند / پيش بيني شده. ز. وضعيت عادي، [8] تهديد ضعيف / زمان بلند/ پيش بيني شده. ح. وضعيت اداري، [9] تهديد ضعيف / زمان كوتاه / پيش بيني شده. با توجه به انواع وضعيت بيان شده و خصوصيات ذكر شده از نظر زماني، مكاني و نيروي انساني تحت رهبري، امام حسين (ع) با وضعيت نوع (الف) وضعيت كاملاً بحراني، تهديد شديد/ زمان كوتاه/ غافلگيري، رو به رو بودند.


پاورقي

[1] علي اسدي، بحران مديرت و مديريت در بحران، مجله مديريت دولتي، ش. 4 ص 55.

[2] Crisis Situation.

[3] innovative Situation.

[4] inertil Situation

[5] Cireumstantial Situation.

[6] Situation reflexive.

[7] Delibrative Situation.

[8] Situation Routinised.

[9] Administrative Situation.