مقصود اين بود كه اين قضيه را به نهضتهايي كه بني الحسن كردند مربوط كنيم. ما مي بينيم فرزندان امام حسن (ع) اين موضوع را در خانواده ياد گرفته بودند كه بايد در موقع مناسب عليه دستگاه ظلم و جور قيام و ايستادگي كرد. آيا امام مجتبي بعد از كناره گيري


به سادگي با معاويه ساخت و زير بار حكومت معاويه و مظالم او رفت؟ خير. امام مجتبي بعد از امضاي قرارداد صلح حركت كرد كه به جانب مدينه برود، غائله ي كوچكي اتفاق افتاد و عده اي از خوارج عليه معاويه قيام كردند. معاويه فوري به امام نامه نوشت كه شما اول با اين دسته خوارج كه عليه من قيام كرده اند بجنگ و آنان را سركوب كن سپس به مدينه برو. امام مجتبي نوشت اگر بنا باشد با كسي بجنگم، اول با تو مي جنگم. تو فكر كردي من كه از حكومت كناره گيري كردم براي آن بود كه در اختيار تو باشم و هر دستوري كه تو دادي انجام بدهم؟ و امام فرمان را قبول نكردند.

در طول اين ده سال تقريبا وجود امام حسن (ع) سد بزرگي برابر معاويه بود. معاويه خونريزي و پايمال كردن حدود الهي و ظلم از شهادت امام حسن مجتبي است. يعني تا امام مجتبي زنده است، خودش را در برابر ايشان نمي بيند. امام با او قرارداد بسته و اگر چه او به قرارداد عمل نكرد و بخشي از آن را زير پا گذاشت ولي از قدرت و نفوذ و موقعيت امام مجتبي مخصوصا با توجه به پيماني كه بسته است مي ترسد و لذا توطئه مي كند. چرا او امام مجتبي را شهيد كرد؟ اگر امام مجتبي يك آدم سازشكار بود چرا بايد شهيد مي شد؟ شهادت امام مجتبي با توطئه معاويه دليل بر اين است كه ايشان براي حكومت معاويه خطرناك بودند.