يكي ديگر از جلوه هايي كه در زندگي امام سجاد مي بينيم دعا و معنويت است. ما در زندگي امام سجاد دعا فراوان مي بينيم. در اين دعاها همه چيز هست؛ خلاصه و عصاره اي از برنامه هاي زندگي، برنامه هاي اخلاقي و اجتماعي است. يعني اگر به امام سجاد اجازه نمي دهند علنا به عنوان يك رهبر و يك پيشوا بالاي منبر برود و خطبه بخواند اما مي تواند در كنار ستون مسجد بايستد و به عنوان دعا در واقع درسهايي را بدهد كه بايد بدهد [1] .

[1] البته بحث درباره‏ي دعا موضوع مستقلي است که آيا دعاي اسلامي مايه‏اي براي بي‏حرکتي، تحجر، سکوت و بي‏برنامه‏گي است، يا مايه‏اي براي حرکت است؟ ما آياتي را از قرآن در زمينه‏ي دعا جمع کرده بوديم و به اين نتيجه رسيديم که دعا شعار حرکت است. يعني اول بايد تمام نيروها بسيج شوند و بعد انسان شعار آن حرکت را به زبان بياورد. يعني در واقع آنها شعارهاي تبليغاتي است که در يک موج انقلابي وجود دارد. گاهي دعاها اين گونه بوده است.