انديشه ها و ارزشهاي ديني و انساني اگر فقط مفهوم و نظريه و در چارچوب ذهن و عقل و ادراك باشد، نمي تواند حركت آفرين باشد. بنابراين مي بايست از عالم ادراك ذهني به قلب و عاطفه و وجدان آيد، زيرا قلب است كه حركت زا است، نه عقل مجرّد. آن چه روان شناسان «حُبّ ذات» و خويشتن دوستي مي نامند و محرّك اساسي هر چيزي است، شوق و دوستي و عاطفه است، نه فقط انديشه. هر چقدر هم كه فكر و انديشه، درست و سالم و قوي باشد، نمي تواند تأثيرگذار و باعث دگرگوني جامعه شود مگر آن كه بتواند در سراي وجدان فردي جا كند. از اين رو پيامبران توانستند تاريخ بشريت را تغيير دهند، اما فلاسفه نتوانستند، زيرا فقط انديشه و استدلال و اصطلاح دارند، كه گرچه گاه كمتر از سخنان پيامبر نيست، اما چون فقط با عقل سخن مي گويند و نمي توانند از عالم عقل به عالم قلب آيند، نمي توانند احساسات و وجدان و فطرت آدميان را برانگيزند.