نظريه دوم، رسالتي سياسي را براي امام بر شمرد؛ يعني برپايي حكومت الهي، اما گفتيم اين نگرش - به رغم نقاط مثبتي كه دارد - تمام واقعيت نهضت حسيني نيست، بلكه تفسيري جزئي و مرحله اي است كه انگيزه قيام را محدود مي كند، گرچه انگيزه اي شرعي و درست است و مي توان براي آن جانفشاني كرد، اما معتقديم امام هدفي برتر و فراتر داشت كه پس از ذكر مقدماتي، بدان اشاره مي كنيم.