اغلب دو گونه تفسير در مورد انقلاب حسيني مطرح مي شود: نخست، آنچه مستشرقان وبرخي مسلمانان گفته اند، چنان كه برخي حاكمان معاصر امام بدين رأي معتقدند، اما تحليل و تفسير باطلي است، از آن رو كه با اعتقاد و هدف امام حسين (ع) همخوان نيست. اين گونه تفسيرها برخاسته از غرض و مرض است و توسط حاكمان براي مردم فريبي و انحراف اذهان طرح شد تا سلطه و حكومت آنان ادامه يابد و تأثير قيام حسيني از محدوده مورد نظر و خواست حاكمان فراتر نرود. اين تفسيرها از زمان حاكمان اموي آغاز شده، در ادامه، در سخنان و نگاشته هاي برخي مورخان ديده مي شود، نيز مستشرقاني كه با مكتب امام و اهل بيت آشنا نيستند و معناي حقيقي امامت را درك نكرده اند.