ذخيره گويد: وي سعد بن حرث بن ساريه بن مرة بن عمران بن رياح بن سالم بن غاضرة بن حبشة بن كنجب خزاعي است، مولاي علي است، براي وي ادراك رسول الله حاصل بود، و در كوفه بر شرطه علي بود، او را والي آذربايجان كرد، ابن كلبي او را ذكر كرده - مامقاني گويد: سعد مولاي او: شيخ در رجال خود او را در باب اصحاب علي (ع) شمرده. ظاهرا ضمير مولاه اشاره به اميرالمؤمنين است و صريح علامه همين است زيرا در آخر قسم اول از خلاصه جمعي را از خواص اميرالمؤمنين شمرده كه از آن جمله سعد است پي اينكه رجال كبير گويد: ل: كه علامت اصحاب رسول است درست نيست. و مامقاني گويد: من درباره ي اين مرد جز باينكه منادي اميرالمؤمنين بوده براي هر چه علي مي خواسته و نيز خطبه اي را راجع به جهاد به او محول فرموده به چيزي برنخورده ام. گويد: و از واگذاري خطبه به او حسن حال او استفاده مي شود - اه من شأن او را برتر از آنچه وي فرموده مي دانم.

سعد، مولاي علي و خزاعي است، براي وي ادراكي از رسول خدا (ص) هست، در كوفه بر شرطه ي علي فرماندهي داشت، علي (ع) او را والي آذربايجان كرد [1] وجيه و معتمد او بود.

[1] ذخيره گويد: وي سعد بن حرث بن ساريه بن مرة بن عمران بن رياح بن سالم بن غاضرة بن حبشه بن کنجب خزاعي است، مولاي علي است، براي وي ادراک رسول الله حاصل بود، و در کوفه بر شرطه علي بود، او را والي آذربايجان کرد، ابن‏کلبي او را ذکر کرده - مامقاني گويد: سعد مولاي او: شيخ در رجال خود او را در باب اصحاب علي (ع) شمرده. ظاهرا ضمير مولاه اشاره باميرالمؤمنين است و صريح علامه همين است زيرا در آخر قسم اول از خلاصه جمعي را از خواص اميرالمؤمنين شمرده که از آن جمله سعد است پي اينکه رجال کبير گويد: ل: که علامت اصحاب رسول است درست نيست. و مامقاني گويد: من درباره‏ي اين مرد جز باينکه منادي اميرالمؤمنين بوده براي هر چه علي مي‏خواسته و نيز خطبه‏اي را راجع به جهاد به او محول فرموده به چيزي بر نخورده‏ام. گويد: و از واگذاري خطبه به او حسن حال او استفاده مي‏شود - اه من شأن او را برتر از آنچه وي فرموده مي‏دانم.