و بعد فرمود [1] : ايها الناس تقديم معذرتي است: من، اكنون معذرت


خود را در پيشگاه خدا و پيش شما تقديم كنم؛ من بسوي شما و به سر زمين شما نيامدم مگر پس از آنكه نوشته ها و مراسلات شما براي من آمد كه بر ما وارد شو، زيرا بر سر ما سايه ي امامي نيست اميدواريم خدا بواسطه ي تو ما را به راه حق و هدايت جمع آورد - پس اگر بر سر سخن خود و بر آن قصد باقي هستيد باز هم به من اطمينان بدهيد و با من معاهده كنيد و پيمان و ميثاق ببنديد كه اسباب اطمينان من باشد وگر نمي كنيد و از ورود من و آمدنم كراهت داريد و ناخرسنديد من هم منصرف مي شوم و از شما مي گذرم، به آن مكان كه از آنجا بسوي شما آمده ام باز مي گردم - اه -