بلادري گويد: از همراهان رستم فرخ زاد در قادسيه چهار هزار نفر كه بنام (سپاه شاهنشاه) ناميده مي شدند از سپاه اسلام خواستند كه خود تسليم شوند به شرط آن كه هر جا خودشان بپسندند فرود آيند و با هر كس خود بخواهند حليف و هم پيمان شوند و در ديوان عطاي عسكري اسلامي براي آنان نيز مقرري مقرر شود.

مسئول آنها از هر جهة پذيرفته شد، براي حليف خود زهرة بن حويه سعدي را از تميم انتخاب كردند و سعد وقاص آنها را به جائي كه خود اختيار كردند، منزل داد و مقرري آنها را هزار هزار قرار داد، آنان يك تن نقيب و سرپرست از خود داشتند كه نام او ديلم بود. از اين رو آنان را حمراء ديلم مي ناميدند.