طبري گويد: گفته اند كه عشائر بر يكديگر فزوني بيحدي يافتند سعد درباره ي تعديل آنان به عمر نوشت او نوشت كه آنها را تعديل كند وي نيز به علماء انساب عربي و خرمندان و عقلاء از جمله سعيد بن نمران و مشعلة بن نعيم متوسل شد آنان قبايل را تقسيم نموده به هفت قسم متساوي تعديل نموده هر يك را به نام «سبع» مي ناميدند


1- كنانه و حلفاء آن از احابيش و غير آن و جديله كه بني عمرو بن قيس عيلان باشد يك سبع.

2- قضاعة كه از جمله آنها در آن روزگار غسان بن شبام باشد و بجيله و خثعم و كنده و حضرموت و ازد - سبع ديگر.

3- مذحج و حمير و همدان و حلفاء آنان - سبع ديگر.

4- تميم و سائر رباب و هوازن سبع ديگر.

5- اسد و غطفان و محارب و نمر و ضبيعه و تغلب سبع ديگر.

6- اياد وعك و عبدالقيس و اهل هجر و حمراء - سبع ديگر پس همواره در زمان عمر و عثمان و علي عليه السلام و امارة سعلويه بر اين تقسيم بود تا در زمان زياد بن ابيه كه آنها را ارباع نموده تقسيم را چهار گانه قرار داد.