گفته شد كه اين عده با پاي لنگ و با دليل، راه را آمدند ولي اگر به دقت بنگريد رهبر اينان همان بود كه با خودشان بود، آن شوق و اراده كه توانست گريبان آنان را از دست خويش و بيگانه و دلسوزي و سرزنش بازبگيرد و توانست بيم و اميد را يك سو نهد، و توانست بيابان به پيمايد بيش و پيش از هر رهنما رهبر انسان است.

«عشق در هر دل كه باشد رهبري در كار نيست».