عابس به پا خواسته حمد خداي را كرد و ثنا بر او خواند بعد از آن گفت: اما بعد، راستي را من نه از اين مردمان خبرت مي دهم و نه از انديشه شان آگاهي دارم، و نه از طرف آنها وعده ي فريب آميزت مي دهم ولي به خدا قسم من خبري كه از خودم مي دهم و مي گويم بر آن دل نهاده ام و آخرين تصميم را گرفته ام (به خدا قسم) هر گاه و بي گاه كه مرا صدا زنيد اجابتتان مي كنم. به همراهتان با دشمنتان مي جنگم براي آن كه هيچ گونه صدمه اي را نگذارم به شما نزديك شود جلو رويتان شمشير مي زنم تا دم مرگ و نفس آخر كه بايد خدا را ديدار كرد و مراد و مقصودي هم از اين كار ندارم و چيزي نمي جويم جز آن چه پيش خدا است [1] .