امام (ع) در جواب پرسش از سياهي مو، فرمود: اي پسر حر پيري با شتاب به سر من هجوم آورد و به سر من ريخت [1] مي گويد: شناختم كه خضابست با او وداع كردم. حسين از آنطرف روان شد و عبيدالله جعفي از قصر باطراف فرات حركت كرد و حجاج بن مسروق


در موكب حسين (ع) بكوي شهيدان رهسپار شد تا از شرمندگي اين قضيه و پيش آمد قصر خود را بيرون بياورد و به خون خود خود را آبرومند و رنگين كند.