جامعه عرب شكل يافته از افرادي بود كه در نسب و نژاد با يك ديگر پيوند داشته و آنچه آنان را به عنوان مجموعه واحد پيوند مي داد خون بود. خون عنصر وحدت بخشي بودكه در وجود يكايك اعضاي هم زيست جامعه جريان داشت و مجموعه انسانهاي هم خون قبيله را شكل مي دادند. بنابر اين قبيله تنها اجتماعي بود كه عرب جاهلي آن را شناخته و در آن مي زيست و بيرونيان تنها در شرائط ويژه، و با هم خون شدن مي توانستند به عضويت قبيله درآيند. [1] .