بازگشت

بدن مطهر شهيد كربلا را چه كس دفن نمود


صاحب جنات الخلود مينويسد: روايت شده است كه بعد از شهادت آن حضرت عمر سعد تا يك روز آنجا ماند و ابدان نحس كشتگان خود را دفن نمود و بدنهاي مبارك آن معصوم و يارانش را در ميان خاك و خون در آفتاب گذاشتند و رفتند روز ديگر جمعي از قبيله ي بني اسد آمدند و آن ابدان مقدسه را دفن نمودند و سيد سجاد با اعجاز آمد و بر بدن پدر خود نماز خواند.

و علامه قرشي مينويسد: و باقي ماند جسد امام و اجساد بقيه شهداء از اهل بيت و اصحاب در ميدان كربلا در مقابل آفتاب و باد بر آن بدنها ميوزيد تا آنكه جماعتي از مؤمنين كه دستشان بخون آنحضرت آلوده نشده بود متصدي دفن آن ابدان شدند و مورخين در روز دفن اختلاف دارند: روز يازدهم روز دوازدهم روز سيزدهم و آن مؤمنين جماعتي از بني اسد بودند كه در نزديكي آن محل


منزل داشتند بعد از رفتن ابن سعد و اصحابش آمدند و آن ابدان مقدسه را كه بآن وضع ديدند دانستند كه اين ابدان حسين و ياران و اهل بيت حسين است صدا به شيون بلند كردند و در شب موقعيكه ايمن از دشمن بودند قبري براي سيد الشهداء و قبري ديگر براي بقيه شهداء حفر نمودند و نقل ميكند از شيخ مفيد كه آن بزرگوار فرموده است: موقعيكه ابن سعد از كربلا رفت جماعتي از بني اسد كه در غاضريه ساكن بودند آمدند و بر حسين و اصحابش نماز گذاردند و دفن نمودند حسين را در مدفن فعلي آن سرور و دفن نمودند علي بن الحسين اصغر را پائين پاي آن حضرت و قبريهم براي اهل بيت و ياران حسين حفر نمودند و آن ابدان را در قبر دفن كردند از طرف پائين پاي آن حضرت، و حضرت عباس را دفن نمودند در همان قبريكه فعلا قبر او شناخته ميشود و در همانجائيكه كشته شد و بعضي از مصادر شيعه گفته اند بني اسد متحير بودند و آن بدنها را بواسطه ي نداشتن سر نمي شناختند در اين حال سيد سجاد تشريف آورد و آنها را آگاه نمود و بدن پدر بزرگوارش را در آرامگاه اخير خود دفن نمود در حاليكه اشك مي ريخت و ميفرمود: چه زمين طيبي است زمينيكه جسد طاهر تو را در بردارد بدرستيكه دنيا بعد از تو تاريك است و آخرت بنور تو روشن است اما شب ديگر خواب وجود ندارد و اما حزن و اندوه دائمي است مگر خدا براي اهل بيت جاي تو را اختيار نمايد و عليك مني السلام يابن رسول الله و رحمه الله و بركاته و نوشت بر قبر مطهر: اين قبر حسين بن علي بن ابي طالب است آن چنان حسينيكه او را كشتند در حال تشنگي و غريبي و دفن نمودند در پايين پاي امام علي اكبر را و دفن نمودند بقيه هاشميين و غير آنها را رد قبر ديگري سپس امام سجاد با بني اسد رفتند به نهر علقمه و قمر بني هاشم را دفن نمودند و اما سجاد سخت گريه ميكرد و ميفرمود: علي الدنيا بعدك العفا يا قمر بني هاشم و عليك مني السلام من شهيد محتسب و رحمة


الله و بركاته. [1] .

سيد سجاد مدفن شهيد كربلا را معرفي مينمايد

ميفرمايد خداوند زمين كربلا را حرم امن قرار داده است قبل از خلقت زمين مكه و قبل از اينكه مكه را حرم قرار دهد به بيست و چهار هزار سال و آن موقعيكه خداوند زمين به لرزه در مي آورد و زمين تزلزل پيدا ميكند زمين كربلا با خاكش بلند ميشود در حاليكه نوراني و با صفا است و قرار داده ميشود در يكي از باغهاي بهشت و با فضيلت ترين جاهاي بهشت در آنجا كسي سكني نخواهد گرفت مگر پيامبران و مرسلين يا فرمود اولوالعزم و زمين كربلا در آنجا نور ميدهد ميان باغهاي بهشت آن چنان كه كوكب دري درخشندگي دارد بين ستاره ها براي اهل زمين نورش چشمهاي اهل بهشت را مي پوشاند و زمين كربلا ندا ميدهد من زمين خدا هستم كه مقدس و مبارك و طيب ميباشم آن زميني هستم كه سيد الشهداء و سيد جوانان اهل بهشت را بر گرفته بلاغة الامام علي بن الحسين ص 65 تا 66 تأليف شيخ جعفر حائري.


پاورقي

[1] حياتها الحسين (ع) قريش ج 3 ص 323 تا ص 325.