امام حسين (ع) در روز دوم محرم بزمين كربلا كه رسيد ناگاه اسپ امام از حركت باز ايستاد و حركت نكرد تا هفت يا هشت اسپ بدل نمود هيچ كدام قدم برنداشتند فرمود اين زمين چه نام دارد؟ عرض شد غاضريه فرمود: نام ديگري هم دارد؟ عرض نمودند نينوا فرمود اسم ديگري ندارد؟ عرض كردند شاطئي الفرات فرمود: آيا نام ديگري ندارد عرض نمودند كربلا آه سردي كشيد و فرمود اين زمين اندوه و بلاست فرود آئيد اينجا خوابگاه شترهاي ماست و محل ريختن خون ماست و در اينجا حرمت ما هتك ميشود و در اينجا قبور ما زيارتگاه ميشود و اين همان موضع است كه جدم بمن خبر داده است. [1] .