امام حسين (ع) در ثعلبيه مقداري خواب قيلوله فرمود و از خواب بيدار شد فرمود هاتفي را ديدم ميگويد: شما بسرعت ميرويد و مرگ شما را بسوي بهشت ميراند فرزند عزيزش علي بن الحسين عرض كرد اي پدر مگر ما بر حق نيستيم فرمود: به آن خدائيكه برگشت ما بسوي اوست بر حقيم عرضكردد ديگر ما از مرگ باك نداريم فرمود پسرم خدا جزاي خير دهد تو را جزاي پس از پدر [1] .