از امام صادق (ع) نقل شده است فرمود: علي بن الحسين (ع) بيست سال يا چهل سال بر پدر بزرگوارش گريه كرد و نزد او نگذاردند غذائي مگر آنكه گريه كرد بر حسين موقعي خادم آن حضرت به آقا عرض كرد قربانت شوم من ميترسم از اين گريه جان دهي فرمود: انما اشكوبثي و حزني الي الله و اعلم من الله ما لا تعلمون من ياد نمي آورم قتلگاه اولاد فاطمه (ع) را مگر آنكه گريه گلو گيرم ميشود [1] .