ابو بصير ميگويد: امام باقر (ع) اين آيه را تلاوت نمود: «انا لننصر رسلنا و الذين آمنوا في الحيواة الدنيا و يوم يقوم الاشهاد» آنگاه فرمود: حسين بن


علي (ع) از آنهائي است كه ياري ميشود، قاتلان حسين كشته شدند ولي بخدا سوگند هنوز خون بهاي حسين گرفته نشده است. [1] .

ابن ابي عمير بسند خود از امام صادق (ع) نقل ميكند كه آيه ي شريفه ي «و اذ الموؤدة سئلت باي ذنب قتلت» درباره ي حسين بن علي (ع) نازل شده است. [2] .

ابو خالد كابلي مي گويد: از امام باقر (ع) شنيدم ميفرمود: مقصود از آيه ي شريفه ي «اذن للذين يقاتلون بانهم ظلموا و ان الله علي نصرهم لقدير» علي و حسن و حسين (ع) هستند.

[3] .

محمد بن سنان بواسطه اي از امام صادق (ع) روايت ميكند كه فرمود: مقصود از آيه ي شريفه «و من قتل مظلوما فقد جعلنا لوليه سلطانا فلا يسرف في القتل انه كان منصورا» قائم آل محمد است كه خروج ميكند و خونخواهي حسين (ع) ميكند، اگر تمام ساكنان زمين را بكشد اسراف نيست... تا اينكه فرمود: دودمان قاتلان امام حسين را بكردار پدرانشان ميكشد. [4] .

سماعة بن مهران از امام صادق (ع) روايت مي كند -در مورد فرموده ي خداوند «لا عدوان الاعلي الظالمين» - كه فرمود: مقصود اولاد قاتلان حسين است. [5] .

صالح بن سهل از امام صادق روايت ميكند -در مورد قول خداوند «و لتعلن علوا كبيرا» - كه فرمود: مقصود كشتن امام حسين است. [6] .


در تفسير آيه مباركه ي «فتلقي آدم من ربه كلمات» [7] از كتاب «در الثمين» نقل شده: كه آدم ابو البشر ديد كه بر ساق عرش نام مبارك رسول خدا (ص) و ائمه (ع) نوشته شده و بدستور جيرئيل خداوند را به آن نامها خواند وقتيكه اسم حسين (ع) بزبان آورد دلش شكست و اشكش روان گرديد آدم گفت: اي جبرئل اين نفر پنجم كيست؟ نام او را كه ميبرم گريه ام ميگيرد و دلم شكسته ميشود. جبرئيل گفت: اين فرزند گرامي تو را مصيبتي ميرسد كه تمام مصائب دنيا در برابرش كوچك است. آدم شرح آن مصيبت را پرسيد. جبرئيل گفت: او را با لب تشنه بي يار و غريب ميكشند و او ميگويد: اي واي تشنگي اي واي بي ياوري!!! تشنگي ميان او و آسمان مانند دود حائل ميگردد و جواب استغاثه او را با شمشير ميدهند، سر مطهرش مانند سر گوسفند ميبرند و با سرهاي ياران وي به شهرها ميبرند و زنانش را از شهري به شهر ديگر باسيري ميبرند اين چنين در علم خدا گذشته. [8] .

موقعيكه خداوند به ملائكه فرمود: ميخواهم در زمين خليفه اي قرار دهم و ملائكه دانستند كه در اين آفرينش حسين (ع) كشته ميشود از روي حزن و اندوه عرض كردند: «اتجعل فيها من يفسد فيها و يسفك الدماء» خطاب بآنها رسيد «اني اعلم مالا تعلمون» من ميدانم آنچه را شما نميدانيد. گر چه حسين شهيد ميشود ولي بر كشته شدنش مقامات والا و ثمرات مهم و شفاعت كليه مترتب خواهد شد. [9] .