محمد بن سنان روايت ميكند از امام صادق (ع) كه فرمود: آن اسماعيل كه خدا در قرآن فرموده است «انه كان صادق الوعد و كان رسولا نبيا» پسر ابراهيم نبود، بلكه پيامبري بود از پيمبران كه خداوند اورا بسوي قومش ارسال فرمود او را گرفتند و پوست صورتش را كندند ملكي از جانب خدا آمد و گفت خدا مرا فرستاده هر چه بگوئي ميكنم جواب داد ميخواهم پيرو حسين عليه السلام باشم در آنچه بسر او مي آورند. [1] .

بريد بن معاويه عجلي ميگويد: بامام صادق (ع) عرض نمودم يا بن رسول الله مرا خبر ده از اسماعيل كه خداوند در قرآن ميفرمايد: «و اذكر في الكتاب اسماعيل انه كان صادق الوعدو كان رسولا نبيا» آيا پسر ابراهيم بود و مردم اين طور تصور مينمايند؟ فرمود: اسماعيل پسر ابراهيم در زمان ابراهيم وفات نمود و ابراهيم ماداميكه زنده بود حجت خدا بود و صاحب شريعت بود پس اسماعيل بسوي چه مردمي رسول بود؟ عرضكردم پس اين اسماعيل كي باشد؟ فرمود: اسماعيل بن حزقيل است خدا او را بسوي قومش فرستاد قومش تكذيبش نمودند پس او را كشتند و پوست صورتش را كندند خداوند بخاطر او بر آنها غضب نمود اسطاطائيل كه ملك عذاب است بسوي او فرستاد آن ملك به او گفت: خدا مرا فرستاده كه قوم تو را عذاب نمايم باقسام عذابها اگر تو بخواهي اسماعيل گفت:


مرا حاجتي در اين امر نيست خدا وحي فرمود به او: پس چه حاجت داري؟ عرض نمود: خداوندا تو خداوندگاري را بخود داده اي و محمد (ص) را بلباس نبوت ملبس نموده اي و ولايت را باوصياء او داده اي و خبر داده اي به بهترين مخلوق خود از آنچه امت او بر حسين بن علي (ع) وارد ميسازند بعد از پيغمبر و تو وعده نموده اي حسين را كه او را برگرداني به دنيا تا خود او ظالمين در حقش انتقام بگيرد حاجت من اين است كه مرا هم برگرداني تا خودم انتقام خود را بگيرم خدا وعده فرمود او را با حسين برگرداند. [2] .