در جواب نامه ايكه اهل بصره معني صمد را از حضرتش سؤال نموده بودند اين طور مرقوم فرمود:

بسم الله الرحمان الرحيم: اما بعد بدون علم و دانستن در قرآن وارد نشويد و بدون علم در مورد آن به جدل و بحث نپردازيد بدرستيكه از جدم رسول خدا (ص) شنيدم كسيكه در مورد قرآن بدون علم چيزي بگويد جاي خود را در آتش پر خواهد كرد و بدرستيكه خدا تفسير صمد را فرموده بقول خودش (لم يلد و لم يولد و لم يكن له كفوا احد) از او خارج نشده چيزي مثل فرزند و ديگر چيزهاي كثيف - آن چنان چيزهائيكه خارج ميشود از مخلوقات خدا و همچنين چيزي لطيفي از او خارج نشده مثل روح و نفس و روان و نيز بر او عارض نميشود پينكي و خواب و فكر و اندوه و مسرت و خنده و گريه و ترس و اميدواري و ملل و ملال و گرسنگي و سيري اجل است از اينكه از او چيزي خارج شود و زائيده گردد از او چيزي آن طوريكه خارج ميشود چيزهاي كثيف از مبادي و عناصر خودش مثل خارج شدن چيزي از چيزي و جنبنده اي از جنبده اي و روئيدني از زمين و آب از چشمه سارها و ميوه ها از درختها و نه آن طوريكه چيزهاي


لطيف از مراكزش خارج شود مثل حس بينائي از چشم و شنوائي از گوش و حس بو از بيني و مزه از دهن و كلام از زبان و تميز و فهم از دل و قلب و مثل آتش از سنك بلكه اوست الله و خدائيكه صمد است نه از چيزي است و نه در چيزي و نه بر چيزي خالق چيزهاست و بوجود آورنده ي آنها آنچه را خلق فرموده كه بايستي متلاشي شود از بين ميرود و آنچه از مخلوقاتش كه بايد باقي بماند باقي ميماند با علم خودش و نيست و اين است خداي صمد كه نه چيزي از او توليد ميشود و نه ميشود و نه او از چيزي توليد گرديده است. آگاه است از نهان و آشكار بزرگ است والاست و نيست براي او همانندي [1] .