معاوية بن وهب ميگويد: امام صادق (ع) فرمود: اي معاويه از زيارت حسين دست برمدار و مترس زيرا بدرستيكه كسيكه زيارت حسين را ترك كند آن چنان پشيمان شود و حسرت بخورد بحديكه آرزو كند كه اي كاش قبر من نزد قبر حسين (ع) بود آيا نميخواهي خدا تو را در زمره ي كساني ببيند كه پيغمبر و علي و فاطمه و ائمه برايشان دعا ميكنند؟ آيا دوست نداري در زمره ي كساني باشي كه گناهانشان تا هفتاد سال آمرزيده و هر چه گناه كرده باشند آمرزيده شود؟ آيا دوست نداري كه از دنيا خارج شوي در حاليكه گناهي در نامه عملت نباشد و مؤاخذه نشوي؟ آيا دوست نداري از زمره ي كساني باشي در فرداي قيامت كه با آنها مصافحه ميكند رسول خدا [1] .