سلمان فارسي ميگويد: حسين عليه السلام بر ران رسول خدا (ص) جا داشت پيغمبر او را ميبوسيد و ميفرمود: تو سيد بزرگوار پسر بزرگوار و پدر بزرگواراني و امام پسر امام و پدر اماماني و حجت پسر حجت، پدر حجت هاي خدائي از صلب تو نه تن امام پديد خواهد آمد و نهم ايشان قائم آل محمد است كه تا قيامت بجاي باشد. [1] .

در كفاية الاثر در نصوص بر ائمه ي اثنا عشر در ضمن حديثي از امير المؤمنين (ع) نقل ميكند كه ميفرمايد: به رسول خدا (ص) عرض نمودم: اسامي ائمه را براي من بيان نميفرمائي؟ رسول خدا فرمود: همانا تو بعد از من امام امت و خليفه ي مني دين مرا اداء ميكني و مواعيد مرا وفا ميفرمائي و بعد از تو فرزندان تو حسن و حسين و بعد از حسين نه تن از فرزندان حسين را ياد فرود و فرمود: قائم آل محمد از فرزندان حسين همنام من و شبيه ترين مردم است به من جهان را از عدل پر ميكند پس از آنكه از ستم انباشته شده باشد [2] .

امام حسن (ع) امامت را پس از خودش به شهيد كربلا تفويض فرمود

در بحار روايت مي كند موقعيكه امام مجتبي مشرف بر مرگ شد به قنبر دستور فرمود كه برادرش محمد حنفيه را احضار نمايد موقعيكه محمد بخدمتش حاضر شد فرمايشاتي به او فرمود و گفت: اي محمد دانسته باش كه بعد از مفارقت روح من از جسم من برادرم حسين (ع) امام است و اين ميراثي است كه از پدر و


جد بر وي فرود آمد و در كتابهاي خدا نوشته شده همانا خداوند شما اهل بيت را از آفريدگان برگزيده و از ميان شما محمد (ص) را به پيغمبري برگزيد و محمد (ص) علي (ع) را بخلافت خويش مخصوص داشت و علي مرا بعد از خودش بامامت امت گماشت و من اينك حسين را خاص امامت اختيار نمودم [3] .