صاحب تفسير برهان در ذيل آيه ي مباركه ي «يوفون بالنذر» از سلمة بن خالد از امام صادق از پدر بزرگوارش نقل ميكند: حسن و حسين در زمان خورد سالي بيمار شدند رسول خدا از آنها عيادت بعمل آورد دو نفر همراهش بودند يكي از دو نفر به علي (ع) پيشنهاد كرد كه براي شفاي فرزندانش نذري نمايد.

علي (ع) نذر نمود كه اگر خداوند آنها را عافيت دهد سه روز روزه بگيرد فاطمه و امام حسن و امام حسين و فضه از علي (ع) پيروي كردند و به همان نحو نذر كردند، خداوند آنانرا شفا داد از اين جهت همگي روزه گرفتند و غذائي نداشتند علي (ع) نزد شمعون يهودي كه همسايه ي آنها و كارش پشم ريسي بود، آمد و مقداري پشم از او گرفت تا فاطمه بريسد و در مقابل سه صاع جو مزد بگيرد، جريان را بفاطمه اطلاع داد عرضكرد اطاعت ميكنم، روز اول يك سوم آن جو را آرد نمود و پنج دانه نان درست نمود علي (ع) نماز مغرب را با رسول خدا بجاي آورد و براي افطار تشريف آوردند اولين لقمه را تناول ننموده بودند كه صداي مسكيني بلند گرديد: كه درود بر شما اي اهل بيت محمد (ص) من مسكيني از مسكين هاي مسلمانان هستم از آنچه ميخوريد بمن بخورانيد. علي عليه السلام لقمه را گذاشت و جريان را بفاطمه اطلاع داد. بي بي عالم هر چه در سفره بود به آن مسكين داد و آن شب گرسنه خوابيدند و جز آب چيزي ميل نفرمودند. روز بعد را روزه گرفتند فاطمه از يك سوم ديگر پنج قرص نان تهيه كردند بعد از نماز مغرب كه علي عليه السلام براي افطار تشريف آوردند هنوز افطار صرف نكرده بودند كه يتيمي آمد و غذا خواست تمامي نانها را باو دادند و با آب افطار كردند روز سوم را روزه گرفتند فاطمه (ع) از باقي مانده پنج قرص نان تهيه كرد موقع افطار بهمان ترتيب صداي اسيري از اسراي مشركان بلند گرديد. كه سلام بر شما اي اهل بيت محمد ما را


اسير ميكنيد و بما طعام نميدهيد علي ع لقمه را از دست خود بر سفره گذارد و همه آن نانها را بآن اسير داد و شب را گرسنه بصبح آوردند و روز بعد را روزه نگرفتند ولي غذائي نداشتند.

شعيب ميگويد: علي (ع) حسن و حسين را خدمت رسول خدا آورد از شدت گرسنگي مانند جوجه ميلرزيدند موقعيكه رسول خدا آنها را ديد ناراحت گرديد آمدند نزد فاطمه وي در محراب عبادت و شكم مباركش از گرسنگي به پشتش چسبيده بود، چشمهايش بگودي فرو رفته بود رسول خدا او را در بغل گرفت و فرمود: بفريادم برسيد شماها سه روز است چيزي نخورده ايد. جبرئيل نازل شد و سوره «هل اتي» تا «ان هذا كان لكم جزاء و كان سعيكم مشكورا» را آورد و عرضكرد اين آيات در شأن اهل بيت تو است بگير آن را [1] .