از امام صادق (ع) روايت شده كه امير المؤمنين (ع) به حسين «ع» نظر كرد و فرمود: اي اشك هر با ايماني، حسين «ع» عرضكرد اي پدر مقصودت من هستم؟ فرمود: بلي اي پسرم [1] .


راوي ميگويد: هيچ روزي نبود كه نزد امام صادق «ع» از حسين «ع» يادي شود و امام صادق «ع» در آن روز متبسم ديده شود و امام صادق (ع) ميفرمود: حسين «ع» اشك هر با ايماني است [2] .

ابو بصير از امام صادق «ع» نقل ميكند كه حسين «ع» فرمود: من كشته ي اشك هستم هيچ شخصي با ايماني مرا ياد نميكند مگر اينكه چشمش اشك آلوده ميشود [3] .

هارون بن خارجه ميگويد: خدمت امام صادق (ع) بوديم اسم امام حسين «ع» به ميان آورديم امام صادق «ع» گريه كرد و ما گريه كرديم سپس سر مبارك را بلند عودو فرمود: حسين «ع» فرمود: من كشته ي اشك هستم هيچ شخص با ايماني مرا ياد نميكند مگر آنكه گريه ميكند.

[4] .

و هم او از امام صادق «ع» نقل ميكند: كه حسين «ع» فرمود: من كشته ي اشك هستم با اندوه و غصه كشته ميشوم، سزاوار است كه هر اندوهناكي كه بزيارت من آيد خداوند او را خوشحال به اهل و عيالش برگرداند [5] .