يعلي بن مره ميگويد: رسول خدا (ص) فرمود: حسين از من و من از حسينم، خدا دوست بدارد هر كس كه حسين را دوست ميدارد حسن و حسين دو سبط از اسباطند. [1] .

البته حقيقت فرمايش رسول خدا را خود آن بزرگوار ميداند. ولي ميتوان گفت: كه مقصود از اين گفتار اين است كه اگر حسين (ع) نبود و اين چنين فداكاري و جانبازي نمي كرد آثار اسلام دراثر كفر معاويه و يزيد و ساير طاغوتها محو و نابود ميگرديد، از اينكه حسين عليه السلام با اقدام انقلابي خويش و ريخته شدن خونش درخت اسلام را آبياري و شكوفا نمود درست است كه رسول خدا بگويد: من از حسين هستم.