در مـقتل منسوب به ابو مخنف و برخي منابع متأخر آمده است كه يزيد بن مظاهر اسدي روز عاشورا راهي ميدان نبرد شد و اين گونه رجز مي خواند:



أنا يَزيدُ وَ اَبي مَظاهِرْ

اَشْجَعُ مِنْ لَيْثِ الثَّري مُبْادِر



وَ الطَّعْنُ عِنْدِي لِلطُّغاةِ حاضِرْ

يا رَبِّ إنّي لِلْحُسَيْنِ ناصِرْ



وَ لِاِبْنِ هِنْدٍ تارِكٌ وَ هاجِرْ

وَ في يَميني صارِمٌ وَ باتِرْ



من يزيدم، پدرم مظاهر است. از شَرزِه شيران بيشه زار شجاع ترم.

نيزه ام براي [در هم كوبيدن] ستمگران آماده است، پروردگارا! من ياريگر حسينم.

و از پسر هند روي گردانم، در حالي كه در دستم شمشيري بران است.

او پس از كشتن پنجاه نفر از دشمنان، سر انجام به شهادت رسيد [1] .

امـا بـنـابـر روايـتـي كـه طـبـري و ابـن كـثـيـر از ابـو مـخـنـف نـقـل كـرده انـد، همين رجز با تغييراتي به يزيد بن زياد بن مهاصر، ابو شعثاء كندي، نسبت داده شده است [2] .