او از يـاران شهيد امام حسين (ع) است، كه چون از قيام آن حضرت آگاهي يافت، از بصره بـه يـاري ايشان شتافت. اما هنگامي به كربلا رسيد كه امام (ع) شهيد شده بود. از اين رو وارد سپاه عمر سعد گرديد و شمشير از نيام برآورد و گفت:

«يا اَيُّهاالجُندُ المُجَنّد، أنَا الهَفهافُ بنُ المُهَنّد،أبغي عِيالَ مِحمّد»

«اي سپاهيان فراهم آمده، من هفهاف بن مهنّدم، در جست و جوي خاندان محمّدم»

آنـگـاه بـر آنـان حمله ور شد، و نيروهاي دشمن او را در ميان گرفتند، هفهاف پس از نبردي دليـرانـه، سـرانجام، به شهادت رسيد. [1] بنابر نقلي امام علي بن الحسين (ع) شجاعت هفهاف در روز عاشورا را ستوده است. [2] .

مـؤ لف تـنـقـيـح المـقـال ـ بـدون ذكـر سـنـدـ از سـيـره نـويـسـان نـقـل نـموده كه هفهاف از شيعيان مخلص و شجاع امام علي (ع) بود. در جنگ هاي آن حضرت، حضور داشت. در جنگ صفين امام (ع) او را بر ازديان بصره فرماندهي داد. بعد از شهادت امـيـرالمـؤ مـنـيـن (ع) هفهاف از اصحاب امام حسن و سپس امام حسين (ع) گرديد تا اينكه روز عـاشـورا در يـاري سـيـدالشـهـدأ بـه درجـه رفـيـع شـهـادت نايل آمد. [3] .