مـنـسـوب بـه راسـب تـيـره اي از قـبـيـله اَزَدْ (ابـصـار العـين، ص 187؛ مركز الدراسات الاسلامية لحرس الثورة).

وي از اصحاب امام حسين (ع) [1] و از شهيدان كربلا است. [2] او در كـوفـه [3] مـي زيـسـت و ازاصـحاب اميرمؤمنان علي (ع) بود كه در جنگ صفين شركت جست. [4] .

نـعـمـان پـس از شـهـادت مـسـلم بـن عقيل (ع) و حاكم شدن جوّ خفقان بر كوفه، همراه پسر عـمـويش، در شمار لشكريان ابن سعد قرار گرفت تا از شهر خارج شد [5] و در شـب هـشتم محرّم به امام حسين (ع) پيوست [6] و سرانجام به شرف شهادت نايل گرديد.

نـحـوه شـهـادت او در مـنـابـع گـونـاگـون بـا انـدكـي تـفـاوت نـقـل شـده است. برخي نوشته اند كه او در نخستين حمله سپاهيان ابن سعد به ياران حسين (ع) شـهـيـد شـد [7] و بـرخـي ديـگـر شـهـادت او را در فـاصـله مـيـان حـمـله اوّل تا ظهر عاشورا [8] دانسته اند.

بـه هـر حـال او در روز عـاشـورا دليـرانه از اهل بيت پيامبر(ص) دفاع كرد و دشمن نخست اسبش را پي كرد و سپس او را به شهادت رساند. [9] .

در زيارت رجبيّه درباره او مي خوانيم:

«السلام علي نعمان بن عمرو» [10] .

برادر نعمان به نام حلاس نيز در شمار شهيدان كربلا است. [11] .