نـاسـخ التـواريـخ نـام او را معلّي بن علي نقل كرده است و رجز ديگري را به او نسبت داده (ناسخ: ج 2، ص 310 ـ 311).

بـنـا به نقل برخي مقتل نگاران از ابومخنف، وي از شهيدان كربلا است؛ كه به شجاعت و دلاوري در جنگ ها معروف بود. [1] .

وي در روز عاشورا به ميدان رفت و اين رجز را خواند:



اَنَا المعلّي و اَنَا بْنُ البَجَلي

ديني عَلَي دينَ حُسَيْنِ بْنِ عَلي



اَضْرِبُكُمْ بِصارِم لَمْ يَفَلِ

وَ اللّهُ رَبّي حافِظِي مِنْ زَلَلِ



وَ ناصِري ثُمَّ مُزَكيّ عَمَلي

يَوْمَ مَعادي وَ بِهِ تَوَكُّلي [2] .



مـن مـعلّي پسر بَجَلي هستم دين و آيين حسين بن علي (ع) دارم با شمشير بّرنده شما را مي زنـم پـروردگـار مـن خـداسـت و مـرا از لغـزش ها حفظ مي كند و ياريم مي نمايد و در قيامت كارهايم را پاك خواهد كرد و توكل من به اوست.

او سـپـس بـر آن قـوم حمله برد و پيوسته جنگيد و 24 تن از سپاه خصم را به خاك افكند. سـرانـجـام دسـتـگـيـرش كـردنـد و نـزد ابـن سعد بردند. ابن سعد خطاب به او گفت: چه سـرسـخـتـانه و نيكو مولايت [حسين (ع)] را ياري كردي! سپس دستور داد او را به شهادت رساندند. [3] .