بازگشت

مسعود بن حجاج تيمي


وي از قبيله تيم [1] و از شيعيان معروف بود. همراه فرزند خود عبدالرحمن و در زمـره يـاران ابن سعد از كوفه به كربلا آمد، ولي در روز هفتم و پيش از آغاز جنگ خود را بـه امـام حـسـيـن (ع) رسـانـد؛ سـلام كـرد و در صـف يـاران آن حـضـرت قـرار گـرفت. او جـنـگـجـويـي شـجـاع و نـام آور بـود [2] ؛ و در نـخـسـتـين حمله دشمن به شهادت رسـيـد. [3] در زيـارت حـضـرت صاحب الامر(ع) مي خوانيم: السلام علي مسعودِ بْنِ حَجّاجْ و اِبْنِه. [4] .


پاورقي

[1] ابـصـار العـيـن، ص 112 مـکـتـبـة بـصـيـرتـي، تـنـقـيـح المقال، ج 3، ص 213.

[2] فـرسـان الهـيـجـاء، ج 2، ص 62، تـنـقـيـح المـقـال، ج 3، ص 213، ابـصـار العـيـن، ص 112 مکتبة بصيرتي، وسيلة الدارين، ص 190.

[3] مناقب آل ابي طالب، ج 4، ص 122، انصارالحسين، ص 108 الدار الاسلامية، فـرسـان الهـيـجـاء، ج 2، ص 62، قـامـوس الرجـال، ج 8، ص 480، تـنـقـيـح المـقـال، ج 3، ص 213، مـعـجم رجال الحديث، ج 18، ص 142، ابصارالعين، ص ‍ 112، تسمية من قتل مع الحسين، ش 21، وسيلة الدارين، ص 94.

[4] بحارالانوار، ج 45، ص 72.