مجمّع بن زياد، به گفته برخي از ياران پيامبر(ص) بود و در جنگ هاي بدر و اُحُد شركت داشت. [1] .

وي كه در سراي جهينه مي زيست، هنگام عبور امام حسين (ع) در مسير خود به كربلا از آنجا هـمـراه بـا گـروهـي ديگر به امام (ع) پيوست. در منزلگاه زباله پس از آن كه امام (ع) خـبر شهادت حضرت مسلم (ع) را دريافت نمود، گروهي از دور آن حضرت پراكنده شدند، ولي مجمع همچنان ثابت قدم در خدمت آن حضرت باقي ماند.

روز عـاشـورا وارد مـيـدان مـبـارزه گـشـت و شـمـار زيـادي از سـپـاهـيـان دشـمـن را بـه قتل رساند. سرانجام درگير و دار جنگ، پس از آن كه اسب او را پي كردند و از هر سو در مـحـاصـره قـرارش دادنـد، بـه درجـه رفـيـع شـهـادت نايل آمد. [2] .

[1] ذخـيـرة الداريـن ص 259، تنقيح المقال، ج 2، حرف م ص 53، ياران پايدار، ص 155؛ ايـن سـه کـتـاب و بـرخـي ديـگـر بـه نـقـل از الاصـابـه مـطـلب فـوق را نـقـل کـرده انـد ولي بـا مراجعه به کتاب الاصابه مشخص شد آنچه در متن آمده از آن زياد، پدر مجمّع است نه از آن مجمّع و از مجمع در الاصابه نامي به ميان نيامده.

[2] ابـصـارالعـين، ص 201 مرکز الدراسات الاسلامية لحرس الثورة؛ تسمية من قـتـل مـع الحـسـيـن (ع)، شـمـاره 86، ذخـيـرة الداريـن، ص 259، تـنـقـيـح المقال، ج 2، حرف م، ص 53، وسيلة الدارين، ص 192، ياران پايدار، همانجا.