كـردوس بـن ظـهـيـر تـغـلبـي (عـبـرات، ج 2، ص 161) يـا كـرش بـن ظـُهـَيـْر (اقبال، ج 3، ص 78) يا كرش بن زهير (اقبال، ج 3، ص 345).

كردوس فرزند زهير از ياران امام علي [1] و امام حسن و امام حسين (ع) به شمار مي آيد. [2] .

وي كـه در كوفه مي زيست، همراه دو برادرش قاسط و مقسط در جنگ هاي حضرت علي (ع) همانند جنگ صفين شركت جست. [3] .

آن گـاه كـه امـام حـسين (ع) به كربلا آمد، كردوس و برادرانش شبانگاه از كوفه بيرون شـدنـد و بـه كـاروان آن حـضـرت پيوستند؛ و روز عاشورا در حمله نخست به درجه رفيع شهادت نايل آمدند. [4] .

در زيارت ناحيه مقدسه از وي و برادرش چنين ياد شده است:

«السَّلامُ عَلي قاسِطْ وَكَرْشِ اِبْنَي ظُهَيْر التَغَلبِي» [5] .

[1] رجال الطوسي، ص 57.

[2] ابصار العين، ص 200، مرکز الدراسات الاسلامية لحرس الثورة.

[3] هـمـان؛ ذخـيـرة الداريـن، (ص 222)، بـه نـقـل از کـتـاب «وقـعـة الصـفـين»، نصر بن مزاحم منقري، از حضور وي در جنگ صفين به عـنـوان يکي از فرماندهان سخن به ميان آورده است؛ ولي با مراجعه به کتاب مذکور، ص 313، تنها نام وي (بدون ذکر نام پدر) به عنوان راوي آمده است.

[4] ابصارالعين، ص 200، مرکز الدراسات الاسلامية لحرس الثورة.

[5] اقبال، ج 3، ص 78. در جاي ديگر از همين کتاب (ص 345) بر آنان چنين درود فرستاده شده است. «السَّلامُ عَلي قاسِطْ وَکَرْشِ اِبْنَي ظُهَيْر».