بـه گـفـتـه بـرخـي از مـتـأخـريـن، كـامـل غـلام نـافـع بـن هـلال اسـت. [1] وي بـه هـمـراه عـده اي ديـگر جهت ياري امام حسين (ع) از كوفه حركت كرد. و در عذيب الهجانات به امام (ع) پيوستند. حر خواست مانع اينها شود ولي امام (ع) دخالت كرد و آنها را به لشكر خويش ملحق نمود. روز عاشورا اينها حمله كردند و خود را بـه قـلب لشـكر زدند. دشمن آنها را در محاصره، خويش درآورد. امام حسين (ع) چون اين صحنه را نظاره كرد برادرش ‍ حضرت عباس (ع) را فرستاد و آنها را از چنگ دشمن نجات داد. ولي در بين راه باز دوباره دشمن به اينها نزديك شد و حمله كرد، در نتيجه همه اينها در يـك جـا به شهادت رسيدند، ابوالفضل (ع) اين خبر را به گوش امام (ع) رساند، آن حضرت در حق آنها درود فرستاد. [2] .