بـرخـي وي را بـا عـثـمـان بـن ابـي قرة غفاري متحد مي دانند. (انصارالحسين، ص 106 و 119، الدارالاسلامية) و برخي ديگر او را همان معلي بن حنظله غفاري مي دانند (عشره كامله ص 393 به نقل از ابومخنف).

قـرّة فرزند ابي قرة غفاري است كه از وي در منابع دانسته هاي زيادي به دست نيست جز اين كه او را در شمار شهيدان كربلا قلمداد نموده اند.

قرّة در روز عاشورا با كسب اجازه از امام حسين وارد ميدان مبارزه گشت و چنين رجز خواند:



قَدْ عَلِمَتْ حَقّا بَنُو غَفّارِ

وَخِنَدفُ بَعْدَ بني نِزار



بأنّني اللَّيثُ الهِزْبر الضاري

لَأَضْرِبَّن مَعْشَرَ الفُجّارِ



بِجَدِّ عَضْبٍ ذَكَرٍ بَتّارِ

يَشَعْ لي في ظلمة الغُبار



دونَ الهُداةِ السادةِ الا برار

رَهْطِ النبي احمدِ المختار [1] .



قبيله غفار و خندف و نزار آگاه هستند،

من شير بيشه هستم به هنگام كارزار ضربتي مي زنم گناهكاران را

با شمشيري فولادين و برّان كه برق او مي درخشد در تاريكي ها گردآلود

به دفاع از هدايت گران بزرگوار و نيكوكار از خويشان پيامبر احمد مختار

پـس از كـشـتـن 68 تـن [2] و مـبـارزه دلاورانـه بـه درجـه رفـيـع شـهـادت نايل آمد. [3] .