قـرة [1] غـلام حـرّ كـه نـامي از وي در منابع كهن نيست تا هنگام شهادت در ميان لشـكـر عـمرسعد بود. ولي پس از شهادت حر و كشتن شماري از دشمنان كه مانع پيوستن وي بـه امـام حـسـيـن (ع) مـي شـدنـد، شـتابان خود را به آن حضرت رساند و با چشماني اشـكبار از امام حسين (ع) بابت بي اجازه كشتن آن چند تن معذرت خواهي كرد. او پس از كسب اجـازه روي بـه مـيـدان نـهـاد و پـس از مـبـارزه اي دليـرانـه بـه درجـه رفـيـع شـهـادت نايل آمد. [2] .