بـا آن كـه در مـنـابع كهن فرزندي به نام قاسم براي امام حسين (ع) شناخته شده نيست، بـرخـي وي را در شـمار شهيدان كربلا قلمداد كرده گفته اند: سپس قاسم بن الحسين (ع) به ميدان آمد و چنين رجز خواند:

اِن تَنْكِروني فَأَنا بنُ حَيْدَرَة

ضَرغامُ آجامٍ وَليثَ قَسْوَرَة

عَلَي الاَعادي مثلَ ريحٍ صَرْصَرَة

أكيلُكم بالسَيف كَيْلِ السَّندرة [1] .

اگر مرا نمي شناسيد من فرزند حيدر آن شير بيشه ها هستم.

بـر سـر دشـمـنـان چـون تندباد مرگم، شما را به وسيله شمشير با پيمانه بزرگ مي پيمايم.

وي پـس از كـشـتـن بـيـست تن با ضربه فضل اسدي [2] يا عمرو بن سعد بن مـقـبـل [3] بـر فـرق [4] يـا شانه اش [5] در حالي كه فـريـاد «يـا ابـتـاه» سـرداد بـه درجـه رفـيـع شـهـادت نايل آمد. [6] امام حسين (ع) همانند باز شكاري بر بالين وي آمد و در حالي كه مـي گـريـسـت فـرمـود: روز رسـتاخيز جدّت پيامبر دادخواه آنان باد! آن گاه بدن قاسم را برداشت و كنار نعش علي اكبر(ع) و يا ديگر شهدا قرار داد. [7] .

[1] مـنـاقـب، ج 4، ص 118. در مـقـتـل الحـسـيـن (ع) خوارزمي، ج 3، ص 27، مکتبة المـفيد؛ اين رجز به عبداللّه بن حسن (ع) نسبت داده شده است. مرحوم مجلسي نيز از اين که صـاحـب مناقب از قاسم بن الحسين پس از قاسم بن الحسن نام برده اظهار شگفتي مي نمايد 0بـحار، ج 45، ص 36). به همين خاطر برخي بر اين باورند که ذکر قاسم بن الحسين (ع) در مناقب از اشتباهات نسّاخ مي باشد (پاورقي مناقب، ج 4، ص 118) و برخي ديگر گـويـنـد: غلط چاپي است (دائرة المعارف الحسينيه، ج 5، ص 163). ولي عده اي بر اين بـاورنـد کـه ابـن شـهـرآشـوب در ايـنـجا دچار سهو و نسيان گشته است (ناسخ ج 2، ص 348).

[2] نورالعين في مشهد الحسين، ص 47.

[3] روضة الصفا، ج 3، ص 165.

[4] نورالعين في مشهد الحسين، ص 47.

[5] روضة الصفا، ج 3، ص 164.

[6] نورالعين في مشهد الحسين، ص 47.

[7] همان.