فيروزان
فـيـروزان يـا پـيروزان [1] يا فروزان [2] ، در منابع كهن و كتاب هـاي رجـال نـام و نشاني ندارد؛ ولي به پندار برخي در روزگار خليفه دوم و در جنگ با ايـران، مـسـلمـانـان او را به اسارت گرفته با خود به مدينه بردند، [3] او اسـلام آورد و بـه غـلامـي امـام حـسـن (ع) [4] و سـپـس فـرزنـدش عبداللّه درآمد. فـيـروزان همراه كاروان حسيني از مدينه به كربلا آمد و هنگامي كه در روز عاشورا نوبت جـنـگ بـه عـبـداللّه رسـيـد، وي و سـه تن ديگر به كمك او شتافتند؛ و فيروزان 150 تن [5] از نـيـروهاي دشمن را به قتل رساند. آن گاه عبداللّه به ياري اش آمد و او را بـر تـرك خـويـش نـشـانـد و فـيـروزان در هـمـان حال جان باخت. [6] .
پاورقي
[1] روضة الشهدا، ص 317، کتابفروشي اسلامية.
[2] وسيلة الدارين، ص 180.
[3] همان.
[4] عشره کامله، ص 426.
[5] رياض الشهادة، ج 2، ص 161، 162.
[6] روضـة الشـهـدا، ص 317، کـتـابـفرشي اسلامية؛ رياض الشهادة، همان جا؛ عـشـره کـامـله، ص 426؛ وسيلة الدارين، ص 180؛ فرسان الهيجاء، ج 2، ص 24؛ کتاب علماء معاصرين، ص 270.