عون، فرزند عقيل بن ابي طالب (ع)، براي ياري امام حسين (ع) به كربلا آمد و در روز عاشورا به فيض شهادت نايل گشت. [1] رجز منسوب به وي چنين است:



اَقْسَمْتُ لا اَدْخُلُ اِلا الْجَنَّةِ

مُصدِّقا بِاَحْمَدَ وَالسُّنَّة



وَالْبَعْثُ مِنْ بَعْدِ اِنْقِطاعِ الدَّنَة

هُوَ الَّذي اَنْقَذَنا بِمِنَّه



منْ حَيْرَةِ الْكُفْرِ وَ سُوءِ الظَّنَّةِ

صَلَّي عَلَيْهِ اللّه بارِي الْجَنَّةِ [2] .



سوگند ياد مي كنم كه جز به بهشت وارد نمي شوم [زيرا] تصديق كننده احمد [(ص)] و سـنـّتـش ‍ هـستم؛ و قيامت بعد از سپري شدن دنيا است. او [پيامبر(ص)] كسي است كه با احسانش ما را از سرگرداني كفر و سوء ظن رهانيد. درود پروردگار بهشت بر او باد.

برخي از رجال نـويـسـان مـعـاصـر مـنـكـر وجـود چـنـيـن فـرزنـدي بـراي عقيل و شهادتش در كربلا شده اند. [3] .