در مـنـابـع كـهـن از وي نامي برده نشده است. تنها كسي كه وي را در زمره شهيدان كربلا (پـس از حـنـظـله بـن سـعـد شـامـي) قـلمداد كرده نويسنده «اسرار الشهاده» است. وي مي نـويـسـد: بـعـد از وي [حـنظله] عبداللّه بن عمر كندي به ميدان رفت و مبارزه سختي عليه دشمن نمود و يك تنه در حالي كه چنين رجز مي خواند بر آنها حمله كرد:



اِنِّي مِنْ كِنْدَةِ عالِي الاَصْل

اَطَعْنَكُمْ بِالرَّمْحِ قَبْلَ النَصَل



ضَرْبُ غُلامٍ لَمْ يَكُنْ بِالفَشَلْ

عَنِ الحُسَينِ هَوَ جَليلُ الاَصْل



من از قبيله كنده ام كه نسبي والا دارد، پيش از تير با نيزه به شما مي زنم زدن غلامي كه هرگز سست نمي شود، [و]از امام حسين (ع) كه داراي اصالتي والا است حمايت مي كنم...

او جـنـگ سـخـتـي نـمـود و پـس از كـشـتـن پـنـجـاه تـن، نـزديـك امـام حـسـين (ع) به شهادت رسيد. [1] .