عبدالرحمن فرزند مسلم بن عقيل و مادرش فَتاة بود. [1] وي در روز چهارشنبه دهم مـحـرم سـال 61 هـجـري هـمراه امام حسين (ع) در كربلا به شهادت رسيد. [2] وي يـكـي از بـنـي عـقـيـل بـود [3] كـه پـس از بـرادرش، جـعـفـر بـن مـسـلم بـن عـقـيـل، بـه مـيـدان مـبـارزه رفت و پس از كشتن پنجاه تن از سواره نظام سپاه عمر سعد به شهادت رسيد. [4] .

[1] فَتاة: زن جوان. (فرهنگ جامع، ج 2، ص 1196).

[2] تاريخ خليفة بن خياط، ص 179.

[3] ابن قتيبه دينوري شمار بني عقيل را که در کربلا به شهادت رسيدند پنج تن نـقـل مـي کـنـد ولي نـام آنـهـا را ذکـر نـمـي کـنـد امـّا مـحـقـق کـتـاب از چـهـار تـن فـرزنـدان عقيل به نام هاي عبدالرحمن و... نام مي برد. (الامامة والسياسة، ج 2، ص ‍ 12).

[4] نورالعين في مشهد الحسين، ص 46؛ تذکرة الشهداء، ص 146.