عـامـر از خـانـدان عـبـدالقـيـس و از فـرزنـدان جـديـلة بـن اسـد اسـت. (تـسـمـيـة مـن قـتل مع الحسين (ع)، ش 46؛ حدائق الورديه، ص 104.) برخي نيز سلسله نسب او را به عـمـيـرة بـن اسـد رسـانـده انـد. (جمهرة انساب العرب، ص 293) بعضي از معاصرين با توثيق عامر، مجهول دانستن وي را (رجال طوسي، ص 77) ناشي از عدم فحص تلقي كرده اند. (فرسان الهيجاء، ج 1، ص 185.).

عـبـدي مـنسوب به عبدالقيس بن افصي... بن ربيعة بن نزار (الانساب، سمعاني، ج 4، ص 135) اسـت. ولي بـرخـي از مـتـأخرين مي گويند: او سعدي و از فرزندان حسان بن شـريـح بـن سـعـد مـي بـاشـد. (تـنـقـيـح المـقـال، ج 2، ص 317؛ حـاشـيـه رجال طوسي، ص 77؛ ياران پايدار، ص 88.) برخي ديگر نيز بر اين باورند كه هر دو نـسـبتِ عبدي و سعدي، در گروه بندي عدنان به حساب مي آيد (انصارالحسين (ع)، ص 96)

عامر از چهره هاي درخشان تشيّع در بصره بود كه همراه مولايش ـ هم پيمان يا غلام ـ سالم و يزيد بن ثبيط به طرف مكّه حركت كرد و در منزلگاه ابطح [1] به امام حسين (ع)پـيـوسـت [2] و در روز عـاشـورا در نـبـرد نـخـسـت بـه فـيـض شـهـادت نايل گشت. [3] .

در زيارت ناحيه مقدسه امام (ع) و رجبيّه از او چنين ياد شده است: [4] .

«السلام علي عامر بن مسلم و مولاه سالم.»