بازگشت

شبيب بن عبدالله نهشلي


شـبـيـب از تـابـعـيـن و از يـاران أمـيـرالمـؤ مـنـيـن (ع) بـود و در جـنـگ هـاي جـمل، صفّين و نهروان شركت داشت. بعد از شهادت آن حضرت به امام حسن (ع) پيوست و در كنار آن بزرگوار بود. [1] در زمان امام حسين (ع) وي جزء اصحاب آن حضرت بـه شـمـار مي آمد. [2] هنگامي كه امام (ع) از مدينه به سوي مكّه و كربلا حركت كـرد او در كـنـار امـام بـود. در روز عـاشـورا در نـبـرد بـا دشـمـنـان در حـمـله اول [3] و قـبـل از ظـهـر [4] بـه شهادت رسيد. [5] در زيارت نـاحـيـه از وي چـنـيـن يـاد شـده اسـت: اَلسَّلامُ عـَلي شـَبـيـبِ بـْنِ عـَبـْدُ اللّه النَّهـْشـَلي. [6] بـه احـتـمـال زيـاد شـبـيـب بـن عـبـداللّه نـهـشلي با حبيب بن عبيداللّه نهشلي (فـرسـان الهـيـجـاء، ج 1، ص 86) حـبـيـب بـن عـبـداللّه نـهـشـلي (اقـبـال، ج 3، ص ‍ 346) و ابـوعـمـرو نـهـشـلي (مـثـيـرالاحـزان، ص 57) يـكي باشند اما دليل قطعي بر اتّحادشان وجود ندارد.


پاورقي

[1] تنقيح المقال، ج 2، ص 81.

[2] رجال طوسي، ص 74؛ مناقب ابن شهرآشوب، ج 4، ص 85؛ بحار، ج 44، ص 199.

[3] تنقيح المقال، ج 2، ص 81.

[4] ذخيرة الدارين، ص 219.

[5] تسمية من قتل مع الحسين (ع)، شماره 35.

[6] اقبال، ج 3، ص 78.