بازگشت

رميث بن عمرو


رُمـَيـْث [1] بـن عـَمـْرو را بـرخـي از عـلمـاي رجال و تاريخ، بدون آن كه بر شهادتش در روز عاشورا تصريح كنند، از اصحاب امام حـسـيـن (ع) دانـسـتـه انـد. [2] مـؤ لف تـنـقـيـح المـقال وي را به حَسَب ظاهر شيعه مي داند كه حالش ناشناخته است. [3] شايد وجـود نـام رُمـَيـْث در زيـارت رجـبـيـّه موجب شده است كه برخي او را از شهيدان كربلا به شمار آورند. [4] .


پاورقي

[1] برخي نام وي را ريث ناميده اند. (وسيلة الدارين، ص 136).

[2] رجـال الطـوسـي، ص 73؛ مـنـاقـب آل ابـي طـالب، ج 4، ص 85؛ همچنين ر.ک. بحارالانوار، ج 44، ص 199؛ نقد الرجال، ج 2، ص 248؛ اعيان الشيعه، ج 7، ص 36؛ معجم رجال الحديث، ج 7، ص 203.

[3] تنقيح المقال، ج 1، ص 434.

[4] الاقبال، ج 3، ص 345 (در اين کتاب نام پدر رميث، «عمر» نوشته شده است. امـا ديـگـر مـنـابـع نام او را عمرو نوشته اند.)؛ بحارالانوار، ج 101، ص 340؛ فرسان الهيجاء، ج 1، ص 137، انصارالحسين، ص 117 و163، الدار الاسلامية.