برخي از معاصرين نام وي را حرث گفته اند (ابصار العين، ص 103)، مكتبة بصيرتي.

در مـنـابـع كـهـن و معتبر نامي از وي برده نشده است. به گفته برخي از مورّخين حارث از دلاوران نامدار و عباد روزگار بود. وي از كساني است كه به همراه لشكر عمرسعد براي جـنـگـيـدن بـا امـام حـسـيـن (ع) از كـوفه به كربلا آمد. اما هنگامي كه ديد دشمنان امام به سـخـنـان او گـوش نـمـي دهـنـد، [1] پيشنهاد آن حضرت را رد كرده اند، و او را در مـحـاصـره قـرار داده انـد؛ [2] از تـصـمـيـم خـود منصرف شد. خود را به خدمت امام رسـانـد، و در زمـره يـاران او قـرار گـرفـت. در روز عاشورا وقتي كه آتش جنگ شعله ور گـرديـد حـارث پـيـشـاپـيـش ‍ آن حـضـرت بـه نـبـرد پـرداخـت و در حمله نخست به شهادت رسيد. [3] .