جندب بن حجير
جـنـدب بن حجير كندي [1] خولاني [2] يا جندب بن حِجْر. [3] ابـن عـسـاكـر گـويـد: او از اصـحـاب پـيـامـبـر(ص) و اهـل كـوفـه و از جـمـله كـسـاني است كه عثمان او را از كوفه به شام فرستاد. وي در جنگ صفين شركت داشت. و از سوي حضرت علي (ع) فرماندهي قبيله «كنده» و «اَزْد» را عهده دار بـود. [4] ابـن عـسـاكـر مي گويد كه جندب در صفين كشته شد. [5] ولي گـروهـي ديـگـر او را در شمار شهيدان كربلا قرار داده اند. [6] به گفته برخي از متأخرين وي از شيعيان نامدار و سرشناس كوفه بود، كه پيش از برخورد حرّ بـا امـام حـسـيـن (ع) در جـايي به نام حاجر به كاروان حسيني پيوست، و همراه آن حضرت وارد كـربـلا شـد. او در روز عـاشـورا بـه مـيـدان رفـت و در حـمـله نـخـسـت بـه شـهـادت رسـيـد. [7] در زيـارت نـاحـيه درباره وي چنين آمده است: اَلسَّلامُ عَلي جُنْدَبِ بْنِ حُجَيْرِ. [8] .
پاورقي
[1] قبيله اي مشهور که نخست در يمن سکونت داشتند، سپس در شهرهاي ديگر پراکنده شـدنـد، و هـر دسـتـه اي از آنـهـا در فـنـي شـهـرت داشـتند، و در هر نقطه اي که قرار مي گرفتند جزو بزرگان آنجا درمي آمدند. (الانساب سمعاني، ج 11، ص 104.).
[2] منسوب به خولان بن عمرو... (الانساب سمعاني، ج 2، ص 419.).
[3] اقـبـال، ج 3، ص 79؛ عـوالم، ج 17، ص 333؛ بحارالانوار، ج 45، ص 72. برخي از معاصرين نام پدر وي را مجير نيز گفته اند. (تاريخ زندگاني امام حسين (ع)، عمادزاده، ج 2، ص 34.).
[4] تاريخ ابن عساکر، ج 11، ص 303.
[5] همان، ص 305.
[6] تـسـمـيـة مـن قـتـل شـمـاره 72؛ رجـال طـوسـي، ص 72؛ اقبال، ج 3، ص 346؛ اعيان الشيعه، ج 1، ص 611.
[7] ابـصـار العـيـن، ص 174، مـرکـز الدراسـات الاسلامية لحرس الثورة؛ ذخيرة الدارين، ص 236؛ تنقيح المقال، ج 1، ص 236.
[8] الاقبال، ج 3، ص 343.